بیش از 5 مورد
بیش از 18 مورد
بیش از 18 مورد
بیش از 12 مورد
بیش از 10 مورد
بیش از 8 مورد
بیش از 16 مورد
بیش از 5 مورد
بیش از 1 مورد
بیش از 15 مورد
پروتکل اینترنت (IP) یکی از اصلیترین ستونهای شبکه است که وظیفه آدرسدهی و مسیریابی بستههای اطلاعاتی را برعهده دارد. با رشد سریع اینترنت و افزایش دستگاههای متصل، IPv4 دیگر پاسخگوی نیازها نبود و نسل جدید آن، یعنی IPv6 معرفی شد. بسیاری از شبکهها امروزه بهصورت Dual Stack کار میکنند؛ یعنی همزمان از IPv4 و IPv6 پشتیبانی دارند. با توجه به محدودیتهای IPv4 و رشد سریع اینترنت اشیا (IoT)، مهاجرت به IPv6 اجتنابناپذیر است. بهترین روش برای این انتقال، استفاده از Dual Stack است که بدون قطع سرویس، امکان پشتیبانی همزمان از هر دو پروتکل را فراهم میکند. میکروتیک با ابزارهای کامل و انعطافپذیر خود این فرآیند را بسیار ساده کرده و مدیران شبکه میتوانند بهراحتی آن را پیادهسازی کنند.
در این مقاله ابتدا تفاوتهای IPv4 و IPv6 را بررسی میکنیم و سپس مراحل پیاده سازی Dual Stack روی RouterOS میکروتیک را قدم به قدم آموزش میدهیم.
| ویژگی | IPv4 | IPv6 |
|---|---|---|
| طول آدرس | 32 بیت (4 بخش دهدهی، مثل 192.168.1.1) | 128 بیت (هگزادسیمال، مثل 2001:0db8::1) |
| تعداد آدرسها | حدود 4.3 میلیارد | بیش از 340 تریلیون تریلیون تریلیون |
| نحوه نگارش | اعداد دهدهی جداشده با نقطه | هگزادسیمال جداشده با “:” |
| NAT | بهشدت استفاده میشود | نیازی به NAT نیست (به دلیل تعداد زیاد آدرسها) |
| پشتیبانی از QoS | محدود | پیشرفتهتر و بهتر |
| امنیت (IPsec) | اختیاری | به صورت پیشفرض تعبیه شده |
| پیکربندی آدرس | دستی یا DHCP | اتوکانفیگ (SLAAC) + DHCPv6 |
| Broadcast | دارد | ندارد (جایگزین با Multicast) |
🔑 به طور خلاصه: IPv4 همچنان پرکاربرد است اما با محدودیت آدرسها و نیاز به NAT دستوپنجه نرم میکند، در حالی که IPv6 آینده اینترنت است و آزادی بیشتری در آدرسدهی و مدیریت شبکه فراهم میکند.
Dual Stack به حالتی گفته میشود که یک شبکه یا روتر همزمان از IPv4 و IPv6 پشتیبانی کند. در این معماری:
دستگاهها میتوانند بر اساس نیاز، با IPv4 یا IPv6 ارتباط بگیرند.
مهاجرت از IPv4 به IPv6 بدون اختلال انجام میشود.
سازگاری با سرویسهای قدیمی IPv4 حفظ میشود.
در میکروتیک نیز میتوان به راحتی Dual Stack را فعال و مدیریت کرد.
در نسخههای جدید RouterOS، پکیج IPv6 به صورت پیشفرض نصب است.
برای بررسی:
مطمئن شوید که ipv6 در لیست فعال باشد.
ابتدا یک آدرس IPv4 روی اینترفیس موردنظر اضافه کنید:
مثلاً یک آدرس از Prefix دریافتی ISP:
RA به کلاینتها اجازه میدهد به صورت خودکار آدرس IPv6 دریافت کنند (SLAAC):
اگر نیاز به DHCPv6 داشتید:
تست پینگ به IPv4:
تست پینگ به IPv6:
نمایش آدرسهای اختصاص داده شده:
اطمینان حاصل کنید ISP شما IPv6 را پشتیبانی کند.
در صورت داشتن فایروال، قوانین مربوط به IPv6 را جداگانه تعریف کنید:
در شبکههای سازمانی بهتر است از DHCPv6 استفاده شود تا مدیریت سادهتر باشد.
تستهای اتصال را هم روی IPv4 و هم IPv6 انجام دهید تا مطمئن شوید Dual Stack فعال است.
مرجع تخصصی شبکه ایران ؛ جایی که دانش، تجربه و منابع ارزشمند دنیای شبکه به زبان ساده و کاربردی در اختیار علاقهمندان، دانشجویان و متخصصان این حوزه قرار میگیرد.
طراحی شده توسط تیم فوژان
دیدگاهها
هیچ دیدگاهی برای این محصول نوشته نشده است.